Pojawienie się dziecka zmienia życie kobiety, zmienia również jej ciało. Nieodwracalne procesy związane z większą masą ciała, zmienionym metabolizmem i rewolucją hormonalną powodują, że skóra staje się naciągnięta i bardziej wiotka. W efekcie piersi opadają, a nadmiar skóry i tkanki podskórnej na brzuchu staje się dużym problemem estetycznym.

W jaki sposób chirurg plastyczny może pomóc młodej mamie?

Do najbardziej popularnych zabiegów poprawiających wygląd piersi należą: powiększenie piersi implantami silikonowymi, podniesienie piersi, powiększenie piersi implantami z równoczesnym podniesieniem, a w niektórych przypadkach zmniejszenie piersi.

Chirurgia oferuje wiele możliwości, są one coraz bardziej dostępne, jednak nie każdy może poddać się operacji. Bezwzględnym przeciwwskazaniem do operacji plastycznej jest ciąża i karmienie piersią. Po porodzie, po zakończeniu karmienia, gdy masa ciała się ustabilizuje, można rozważyć zabieg. Operację odradza się kobietom planującym w najbliższej przyszłości kolejną ciążę. Rozważając decyzję odnośnie operacji plastycznej warto zasięgnąć opinii specjalisty, który doradzi jaki zabieg u konkretnej osoby da oczekiwane rezultaty. Nie każde marzenie jednak da się spełnić. Zmiany w strukturze skóry, utrata jędrności i rozstępy nie zostaną zniwelowane podczas zabiegu. Warto więc zadbać o stan nawilżenia skóry długo przed planowym zabiegiem.

Kiedy najlepiej podjąć decyzję o operacji?

Planując zabieg plastyczny warto się przebadać. Każda operacja bowiem wiąże się z ryzykiem powikłań. Wiedząc, że pacjentka jest zdrowa, istotnie to ryzyko zmniejszamy. Lekarz przed zabiegiem daje listę badań do wykonania (są to przede wszystkim podstawowe badania krwi i moczu, EKG i zdjęcie radiologiczne klatki piersiowej, a w przypadku piersi również aktualne badanie USG i u pań po 40. roku życia również mammografia). Na konsultacji anestezjologicznej przed operacją należy przedstawić również dokumentację z poprzednich pobytów szpitalnych, przebytych chorób oraz listę przyjmowanych leków i suplementów.

Do najczęstszych problemów estetycznych po ciąży należy opadnięcie piersi i zmniejszenie ich objętości. Często pacjentki określają, że ich piersi są „puste”. Jeśli opadnięcie jest nieduże, można poprawić wygląd piersi poprzez ich powiększenie implantami. Obecnie jest to najbezpieczniejsza i najbardziej przewidywalna, jeśli chodzi o uzyskany efekt metoda augmentacji piersi.

Przed operacją pacjentka mierzy próbniki i sama wybiera jaki rozmiar implantu chciałaby mieć wszczepiony. Rolą chirurga plastycznego jest odpowiednio dobrać model i rozmiar implantów do budowy klatki piersiowej. Operacja przeprowadzana jest w znieczuleniu ogólnym, trawa do 2 godzin i po zabiegu pacjentka zostaje 1 dobę w szpitalu. Implanty wprowadzane są najczęściej przez nacięcie skóry w fałdzie podsutkowym o długości około 4-5cm. Częściowo pod mięśniem piersiowym większym, częściowo pod samym gruczołem przygotowuje się miejsce (lożę) na implant. Zwykle operacja nie wymaga pozostawienia w ranie drenów. Po zabiegu zakłada się bandaż lub specjalistyczny biustonosz, który ma za zadanie stabilizować implanty i umożliwić prawidłowe gojenie. Taki uciskowy biustonosz i pas nosi się przez całą dobę w ciągu 6 tygodni po operacji. Rekonwalescencja w pierwszych dniach jest dosyć bolesna, wymaga przyjmowania antybiotyku i leków przeciwbólowych. Do pełnej sprawności po operacji dochodzi się w ciągu około 2 miesięcy. W trakcie gojenia należy zrezygnować z uprawiania sportów, unikać urazów, korzystania z basenu i sauny.

Ważna wiadomość dla pań planujących w przyszłości, po powiększeniu piersi implantami, o kolejnej ciąży: po tego rodzaju operacji można karmić piersią!

W sytuacji, gdy rozmiar piersi jest duży, ale są one bardzo opadnięte, chirurgiczne można je podnieść. Zabieg pozostawia jednak blizny. Cięcia można prowadzić wokół otoczki brodawki i pionowo w dół, a przy większych korektach piersi, często też zostaje blizna w fałdzie podsutkowym (odwrócona litera T). Blizny pozostają na zawsze. Ich wygląd można poprawić stosując właściwą pielęgnację po zabiegu, przede wszystkim polegającą na unikaniu promieniowaniu UV i nakładaniu żelu silikonowego na zagojone blizny. Można użyć bardziej agresywne metody poprawy blizn, np. laser frakcyjny CO2 lub ostrzyknięcie własnym osoczem bogatopłytkowym. Wszystkie wymienione metody poprawiają wygląd blizn, ale ich całkowicie nie likwidują.

Metody operacyjne można łączyć, to znaczy podczas podniesienia piersi wypełnić je implantami.

U kobiet ze zbyt dużym biustem zabieg operacyjny zmniejszenia piersi wykonuje się nie tylko ze względów estetycznych, ale przede wszystkim dla odciążenia kręgosłupa. Obfity biust może być powodem odparzeń skóry pod piersiami i otarć skóry na skutek ucisku ramiączek biustonosza. Operacja redukcji piersi to dosyć rozległa ingerencja, wiąże się z bliznami wokół otoczki brodawki, pionową i poziomą w fałdzie podsutkowym. U niektórych pacjentek, w przypadku bardzo dużego opadnięcia piersi, koniczny jest przeszczep całego kompleksu brodawka-otoczka. Zmniejszenie piersi to poważna operacja, wiąże się z rozległymi bliznami i długą rekonwalescencją (około 3-6 tygodni), daje jednak ogromną poprawę komfortu życia.

Minusem zabiegów podniesienia piersi lub zmniejszenia piersi jest fakt, że uniemożliwiają karmienie piersią w przyszłości. W trakcie zabiegu bowiem dochodzi do uszkodzenia przewodów mlekowych.

Na czy polega operacja plastyczna brzucha?

Operacja plastyczna powłok brzucha po ciąży to niekiedy jedyna metoda poprawy wyglądu. Gdy niewystarczające są fizjoterapia mięśni brzusznych i dbanie o skórę preparatami na rozstępy, wówczas można skorzystać z pomocy chirurga plastycznego.

W zależności od złożoności problemu u danej pacjentki, chirurg kwalifikuje do operacji. Przed zabiegiem operacyjnym konieczne jest aktualne badanie USG jamy brzusznej i USG powłok brzucha. Są to wbrew pozorom dwa różne badania. W USG brzucha oceniamy stan narządów wewnętrznych, a w badaniu ultrasonograficznym powłok przy użyciu sondy liniowej badamy grubość tkanki podskórnej, oceniamy stan mięśni tłoczni brzusznej i obecność ewentualnych przepuklin. Do najczęstszych problemów po ciąży należą: rozejście się mięśni prostych, tzw. przepuklina kresy białej oraz przepuklina pępkowa. Planując operację należy wcześniej zaplanować zakres wszystkich etapów zabiegu.

Operacja plastyczna brzucha składa się z kilku elementów: nadmiar tkanki tłuszczowej należy odessać (wykonać liposukcję), zaopatrzenia wymagają przepukliny brzuszne np. rozstęp kresy białej (czyli rozejście się mięśni prostych brzucha) lub przepuklina pępkowa oraz usuwany jest nadmiar wiotkiej skóry i tkanki podskórnej.

Jak należy się przygotować do operacji plastycznej brzucha?

Przede wszystkim operować można tylko osoby zdrowe. Wszelkie infekcje lub niewyrównane choroby przewlekłe np. cukrzyca oraz niezdiagnozowane dolegliwości np. zaburzenia hormonalne lub kardiologiczne mogą stanowić poważne ryzyko komplikacji. Duże znaczenia ma również unormowanie masy ciała. Operacja liposukcji i plastyki powłok brzucha nie służy odchudzeniu pacjentki, ale wyłącznie modelowaniu sylwetki.

Przed dużą operacją, a do takich należy plastyka powłok brzucha, zaleca się odstawić leki antykoncepcyjne i zaprzestać palić papierosy (również e-papierosy) minimum 4 tygodnie przed operacją. Są to bowiem dwa bardzo ważne czynniki ryzyka zakrzepicy po zabiegu.

Zabieg planowany jest z dużym wyprzedzeniem, jest więc czas na wykonanie niezbędnych badań i konsultacji lekarskich. Wykonywane są podstawowe badania krwi i moczu, prześwietlenie klatki piersiowej i EKG. U osób z dodatkowymi obciążeniami, chorobami przewlekłymi, konieczna jest aktualna opinia prowadzącego lekarza specjalisty.

Wcześniej warto również zadbać o skórę brzucha. Domowa pielęgnacja, czyli regularne nawilżanie skóry, to podstawa. Zabiegi aparaturowe np. laser frakcyjny CO2 to doskonała metoda na poprawę gęstości skóry i zmniejszenie rozstępów. Na efekty jednak należy czekać minimum kilka tygodni po zabiegu laserowym i zwykle dla uzyskania dobrego rezultatu wymagana jest seria kilku zabiegów, dlatego warto je zaplanować z dużym wyprzedzeniem.

Po plastyce brzucha pacjentka zostaje w szpitalu planowo dwie doby. W ranach pozostawiane są na 1-2 dobry dreny, które usuwane są wtedy, gdy ustaje drenaż płynu wysiękowego z rany. Blizna po plastyce brzucha jest rozległa, rozciąga się w podbrzuszu na linii bielizny (powyżej owłosienia łonowego) między kolcami biodrowymi przednimi górnymi, ponadto przesunięty pępek ma wokół niewielką bliznę. Po operacji gojenie skóry trwa około 7-10 dni, natomiast gojenie wewnętrznych ran trwa dużo dłużej, dlatego przez minimum 4 tygodnie pacjentka musi nosić specjalną, uciskową bieliznę i pas przepuklinowy 24 godziny na dobę. Około tydzień po operacji pacjentka sama może zająć się pielęgnacją blizn i skóry brzucha zgodnie z wytycznymi chirurga. W pierwszych tygodniach ograniczony jest zakres ruchu, nie wolno dźwigać, wykonywać cięższych prac domowych, uprawiać sportów oraz korzystać z basenu i sauny.

Jak pielęgnować rany i blizny?

W pierwszych dwóch tygodniach zaleca się unikanie urazów, odkażanie ran i zakładanie sterylnych opatrunków. Szwy wokół pępka usuwane są około 10 dni po operacji, pozostałe szwy w ranie są wchłanialne i nie wymagają usuwania. Gdy rany zagoją się zalecana jest pielęgnacja blizn, tzn. stosowanie plastrów silikonowych oraz ochrona przed promieniowaniem UV. W przypadku blizn przerostowych możliwa jest terapia laserem frakcyjnym CO2, która przyspiesza dojrzewanie blizn i poprawia ich wygląd.

Jeśli rozważasz operację plastyczną piersi lub brzucha zasięgnij porady chirurga plastycznego, który oceni realnie możliwości i bezpiecznie przeprowadzi pacjentkę przez cały, niekiedy długi proces leczenia i rekonwalescencji.